her günbir eksik bir fazlayız-ve- bir son içinaşınmaktayızkaçınmamaktayızkaçamamaktayız hayattanhayatın kalbinde yaşamaktayız. her güntabiat anayı övmekteyizyıldızları, ayı, güneşi gezmekteyizgülümsemekteyiz göğün özünebilinmezliklerin içinde çiselenmekteyiz. her günevrene esmekteyizdüşüncelerimizle…
hayat duraksız bir bulutturyağmuruyla hayatlar oluşturanve sonsuz bir nefestiryüreklere parça parça bulaşan. hayat; öyle böyle değildirbelirsiz silsilelerle taşarinsanlığa sunulmuş bir sınavdırsorularıyla ömürleri aşan. hayat; sonsuz…
at adımını aydınlık içinkaranlıklardan kaçma gerekirsealdığın nefes bir neden içinbir sor kendine neden ve niçin? bilmek için yaşa her an her şeyidüşün bak etrafına…
amansız anların, yalansız çağlarınkuytu çehrelerinde barınan kimdir hep?kaldırımdaki taş bir bütüne adakdemek oluyor ki; gökyüzü bir adetdüşünülmemiş bir düşünce bekler insanı hepsaydam olmayan her şey…
süzülür göz bu yokuşlarda sürekligörülen nedir? gerçekten ışık taneleri gerçek mi?tekrarlı gökyüzü bir işaret mi?asırlık güneş yüreklerde binbir desenli. sahi, nedir görülen? bir uyku silsilesi…
